Technika piaskowania i śrutowania ręcznego

Jaki rodzaj piaskarki wybrać do obróbki strumieniowo-ściernej

Śrutowanie i piaskowanie wykonywane ręcznie bazuje na maszynach pneumatycznych, czyli takich w których za wprawienie materiału ściernego w ruch odpowiedzialne jest sprężone powietrze, a prędkość wyrzucania ścierniwa można uzyskać poprzez zmianę ciśnienia roboczego.

W ramach maszyn pneumatycznych możemy wyszczególnić dwa typy podawania ścierniwa  – układ inżektorowy – tzw. podciśnieniowy oraz układ ciśnieniowy.

Układy inżektorowe

W układach inżektorowych ścierniwo zasysane jest przez podciśnienie powstałe na skutek przepływu sprężonego powietrza w pistolecie. Rozwiązanie to choć jest proste i tanie posiada swoje ograniczenia. Układ najlepiej pracuje ze ścierniwami o niskiej gęstości (kulki szklane, media plastikowe, drobne elektrokorundy etc.), cięższe ścierniwa są gorzej zasysane przez podciśnienie i spada wydajność obróbki.
Drugim znaczącym ograniczeniem jest długość węża podającego ścierniwo – zbyt długi wąż powoduje duże straty w przepływie i spadek wydajności. W zasadzie ogranicza to stosowanie układów inżektorowych do kabin śrutowniczych (np. kabin z serii Cabimatt MG). Ponieważ droga przyspieszenia ścierniwa jest bardzo mała prędkości wylotowe są niższe, a co za tym idzie konieczny jest krótszy dystans pistoletu od powierzchni obrabianej  (od 15 do 35 cm). Systemy inżektorowe działają dobrze i można nimi nieprzerwanie piaskować, dopóki w zbiorniku znajduje się środek do piaskowania.

Układy ciśnieniowe

W systemach ciśnieniowych ścierniwo znajduje się w zbiorniku ciśnieniowym z którego jest wypychane pod ciśnieniem do węża oraz dyszy. Zbiornik ciśnieniowy zawiera media i jest zasilany
sprężonym powietrzem. Kiedy mieszanka powietrza / mediów zostanie uwolniona ze zbiornika
przyspiesza na całej długości węża, a potem jeszcze szybciej przepływa przez zwężkę Venturiego w dyszy. Dzięki temu prędkość wylotowa ścierniwa jest znacznie wyższa niż w układach inżektorowych.

Zaletami tego układu jest to, że nie ma ograniczenia co do stosowanych mediów (nawet bardzo grube i ciężkie) oraz możliwość stosowania długich węży przesyłu ścierniwa.

Wadą układów ciśnieniowych jest znacznie bardziej skomplikowana budowa ze zbiornikiem ciśnieniowym (podlegającym pod UDT), zaworami sterującymi oraz zaworami ścierniwa. Drugie ograniczenie układu ciśnieniowego polega na tym że gdy zbiornik ciśnieniowy opróżnienia się z mediów, musi zostać rozhermetyzowany w celu ponownego uzupełniania nową dawką ścierniwa. Wymaga to przerwy w operacji piaskowania/śrutowania.

Rozhermetyzowanie zbiornika w piaskarkach ciśnieniowych

W piaskarkach ciśnieniowych możemy wyróżnić dwa rodzaje układów-

Układ z rozhermetyzowaniem zbiornika spotykamy w piaskarkach Sandmatt SP,  w którym podczas każdej przerwy w procesie zostaje wypuszczone ciśnienie ze zbiornika. Przy maszynach z automatycznym obiegiem ścierniwa, układ taki sprawdza się bardzo dobrze, ponieważ podczas każdej przerwy układ zostaje samoczynnie zasypany i uzupełniony ścierniwem. Jednak w układach z ręcznym załadunkiem rozszczelnienie zbiornika powoduje jedynie niepotrzebne straty ciśnienia oraz generuje hałas z rozprężającego się zbiornika.

Układ bez rozhermetyzowania zbiornika reprezentują piaskarki Sandmatt SP-H. Zastosowanie specjalnego zaworu ścierniwa z funkcją odcięcia pozwala na przerwanie procesu piaskowania z jednoczesnym utrzymaniem ciśnienia w zbiorniku. Zbiornik może zostać rozhermetyzowany ręcznie za pomocą dwóch zaworów wtedy, gdy konieczny jest jego załadunek świeżym ścierniwem.